ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
Έφτασε κιόλας ο καιρός να γιορτάσουμε για ακόμη μια φορά τη γέννηση της μεγάλης μας καψούρας, του λόγου ύπαρξης για πολλούς, το άλλο μισό για άλλους τόσους. Σε μια εποχή δύσκολη για τον τόπο και για εμάς τους ίδιους, ο αγαπημένος μας σύλλογος βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι επιβίωσης του, σε όλα τα τμήματα, χωρίς καμία εξαίρεση.
Δε χρειάζεται να κάνουμε ειδική αναφορά σε νούμερα, γεγονότα και πρόσωπα, δεν είμαστε ούτε λογιστές αλλά ούτε και δικαστές και δικηγόροι. Αυτό βέβαια δεν απαλλάσσει κανέναν από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του και δική μας ευθύνη και υποχρέωση είναι να στηρίξουμε το σύλλογο μας τώρα που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη και να είμαστε οι εγγυητές για την πλήρη επίδοση ευθυνών και υποχρεώσεων σε όλους τους εμπλεκόμενους.
Δε κρυφτήκαμε ποτέ. Στα δύσκολα, στα άσχημα, τα ανάποδα. Είμαστε πάντα εκεί, με την ίδια πυγμή, το ίδιο θάρρος να αντιδράσουμε και το ίδιο θράσος να αντιδράσουμε. Οι αμετανόητα και παθολογικά ερωτευμένοι με την ιδέα που λέγεται ΑΡΗΣ.
Παρόντες πάντα εκεί που ξεχωρίζουν οι ζόρικοι, αυτοί που αντέχουν και υπομένουν τα πάντα για τα πιστεύω τους. Αυτοί που στο βωμό της επιβίωσης, με ιδανικά και αξίες να θυσιάζονται και ηθικούς φραγμούς να εκπίπτουν, δε τολμήσανε να κάνουνε ποτέ σπονδή. Μια μόνιμη αντίρρηση στο καθεστώς που επέβαλλε η «τάξη» των ισχυρών και των διαπλεκόμενων.
Κόντρα στους καιρούς που θέλουν όλοι να πετάνε τις μάσκες και να δείχνουν το πραγματικό τους προσωπείο, εμείς θα παραμείνουμε πιστοί στον όρκο μας, στον όρκο που δώσαμε από μικρά παιδιά. Όπου παίζει ο θεός δε θα είναι μοναχός και ΑΡΗ θυμήσου μια ζωή μαζί σου.
Η ιδέα μας δε πρόκειται να σβήσει, η φλόγα που κρατάει τη ζεστασιά στις ψυχές μας δε θα προδώσει ποτέ αυτό που πιστεύουμε και αγαπάμε. Γιατί εμείς νιώθουμε και ξέρουμε ακριβώς τι πρέπει να κάνουμε. Μακριά από αυταπάτες και λογής παραμύθια, θα κάνουμε αυτό που λέει η καρδιά μας.
99 χρόνια ιστορίας είναι αυτά, τα κοπρόσκυλα είναι εδώ, πιο τρελαμένα και ερεθισμένα από ποτέ. Χωρίς κανένα φόβο και με περίσσιο πάθος, στέκονται ενάντια σε προβοκάτορες και επικίνδυνους τύπους, θυμίζοντας σε όλους ότι υπάρχουν ακόμα σκυλιά που δαγκώνουν. Το τελευταίο οχυρό που θα κρατήσει κάθε κύμα επίθεσης από τους εχθρούς μας.
Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Χρόνια μας πολλά και στα 100 θα είμαστε όλοι εδώ να στο τραγουδάμε, θα φέρουμε τα πάνω κάτω και θα επιβάλλουμε τη δική μας αταξία στη δική τους τάξη.
Συγχαρητήρια για το άρθρο και για το blog αδερφέ. Μπορείς να μου δώσεις ένα μαιλ να επικοινωνήσω μαζί σου;
Ευχαριστώ….σου έστειλα ήδη..
Tsekare ki ayto file:
http://www.sombrero.gr/2013/03/25-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-1914-25-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-2013/